كتاب #تفسير_نهج_البلاغه

 انگيزه گردآورى نهج البلاغه 

شريف رضى در مقدمه جالبلاغه انگيزه جمعآورى خود را چنين بيان كرده است: در آغاز جوانى و طراوت زندگانى، به تأليف كتابى در خصايص و ويژگىهاى ائمه دست زدم كه مشتمل بر خبرهاى جالب و سخنان پس از گردآورى خصايص ٤١ برجسته آنان بود. انگيزه اين عمل را در آغاز كتاب يادآور شدهام و آن را آغاز سخن قرار دادهام. اميرمؤمنان (ع)، موانع ايام مرا از تمام كردن باقى كتاب باز داشت. آن كتاب را به بابها و فصلهايى مختلف تقسيم كرده بودم و در پايان ِ كم، امثال و آداب نقل شده از او را آن، فصلى بود كه سخنان كوتاه امام (ع) در زمينه مواعظ، ح - به جز خطبه هاى بلند و نامه هاى مفصل - در آن فصل آورده بودم. گروهى از دوستان، اين فصل را پسنديدند و از نكات بىنظير آن دچار شگفتى شدند و از من خواستند كتابى تأليف كنم كه سخنان برگزيده امام (ع) در همه رشته ها و شاخه هاى گفتارش، از خطبه هاى آن حضرت گرفته تا نامه ها و مواعظ و ادبش را دربر داشته باشد؛ زيرا مىدانستند اين كتاب، دربردارنده شگفتىهاى بلاغت و نمونه هاى ارزنده فصاحت و گوهرهاى ادبيات عرب و نكات درخشان از سخنان دينى و دنيوى خواهد شد كه در هيچ كتابى جمع نشده و در هيچ نوشتهاى، تمام جوانب آن گردآورى نگشته است؛ چون تنها اميرمؤمنان (ع) است كه سرچشمه و آبشخور فصاحت و منشأ و آفريدگار بلاغت است. گوهرهاى فتهاش توسط او آشكار گرديده و آيين و آدابش از اوگرفته شده است.