خلاصه كتاب مباني مديريت رابينز

بخشي از كتاب:

اشكالي كه تاكيد بر بهبود تدريجي به وجود مي آورد اين است كه ممكن است اين بهبودي، احساس امنيت غلطي را ايجاد
كند. همچنين ممكن است مانع از رويارويي با اين احتمال شود كه سازمان در حال حاضر به تغييرات سريع نياز دارد. اين
شيوه به نام مهندسي مجدد شناخته ميشود. بنابراين گرچه مديريت كيفيت جامع معمولا ميتواند منجر به بهبود وضعيت گردد،
اما هميشه نميتواند به عنوان اولين اقدام، موثر باشد.

در سازمان فرد ت ميم مي گيرد. ت ميم گيري تنها در حيطه مديران نيست. كاركنان عادي هم ت ميماتي مي گيرن د
كه به كار و سازمان اثر مي گذارد. هر كس به گونه اي با مسئله ت ميم گيري سروكار دارد. بايد از بين راههاي متعددي
كه پيش رويش قرار دارد يكي را انتخاب كند و پيش از انتخاب در باره نتايج نوع اقدام خوب بينديشد. بايد نقاط قوت و
ضعف و ديدگاههاي موافق و مخالف را ارزيابي نمايد.
چگونه بايد تصميم گرفت؟
ت ميم معقول)بخردانه(: اگر شخ ي نتيجه حاصل از ت ميم گيري را به حداكثر يا مي زان مطل وب برس اند او ف رد ي
معقول است و نوع ت ميم او بخردانه است. گرفتن چنين ت ميمي )الگوي بخردانه( مستلزم طي شش مرحله است ك ه
بر اساس مفروضات خاصي قرار دارد:
۱٫ تعريف مساله. اگر بين وضع موجود و وضع مورد نظر اختلافي وجود داشته باشد. علت بسياري از ت م يمات ض ع يف
آن است كه ت ميم گيرنده متوجه واقعيت مساله نشده است.
۲٫ مشخص كردن شاخص هاي ت ميم گيري. ت ميم گيرنده بايدشاخص هايي راكه براي ح ل مس اله مه م م ي دان د
تعيين كند و مشخص كند چه چيزهايي ذي ربط است. در اين مرحله نوع علاقه، ارزشها و سليقه هاي ش خص ت م يم
گيرنده نقش اساسي دارند.
۳٫ به شاخص ها وزن رزم بدهيد. به ندرت امكان دارد شاخص هاي انتخاب شده داراي اهميت يكساني باش ند. ت م يم
گيرنده بايد براي تعيين اولويت مناسب به شاخص ها وزن يا بار مناسب بدهد.
۴٫ ارائه كردن راههاي گوناگون. ت ميم گيرنده راه حلها را ارائه مي نمايد.
۵٫ هر يك از راهها را به يك شاخص مرتبط سازيد. ت ميم گيرنده هر يك از راهها را به صورت جدي تجزي ه وتحلي ل
وارزيابي مي كند. ضريب يا بار خاصي براي هر يك از راه حلها در نظرمي گيرد.
۶٫ انتخاب راهي كه از نظر ارز داراي بارترين بازدهي باشد. اين كار از طريق مقايسه راه حلها ب ر اس اس ض ر يب ي ا
وزني كه به شاخص ها داده شده است، انجام مي گيرد.
مفروضات الگو. الگوي بخردانه بر اساس مفروضات مشخ ي قرار گرفته است:
۱٫ روشن بودن مساله. شخص ت ميم گيرنده درباره وضع يا شرايطي كه بايد ت ميم بگيرد اطلاعات كامل دارد.
۲٫ شناخت راه حلها. شخص ت ميم گيرنده شاخص ها و معيارهاي ذي ربط را مي شناسد. از نتيجه هر راه حلي نيز آگاه
است.
۳٫ مشخص بودن اولويت ها. شخص ت ميم گيرنده مي تواند شاخص ها و راه حلها را بر حس ب اولو ي ت مرت ب كن د و
ضريب يا وزني به آنها بدهد.
۴٫ ثبات اولويت. شخص ت ميم گيرنده شاخص هايي را در نظر گرفته كه تغيير نمي كنند.
۵٫ نداشتن محدوديت زماني يا هزينه. شخص ت ميم گيرنده از نظر زماني و هزينه هيچ نوع محدوديتي ندارد.
۶٫ بارترين بازده. شخص ت ميم گيرنده راهي را انتخاب مي كندكه داراي بارترين بازدهي باشد.
خلاقيت در ت ميم گيري: كسي كه ت ميم بخردانه مي گيرد بايد داراي خلاقيت باشد و مس اله را ب ه ص ورت كام ل
مورد ارزيابي قرار دهد و آن را به گونه اي درك كند كه ديگران توان درك آن را ندارند.